روزی مرا به یاد خواهی آورد ولی افسوس...

 

نمی دانم پس از مرگم چه خواهد شد

نمی خواهم بدانم کوزه گر از خاک اندامم چه خواهد ساخت

ولی آنقدر مشتاقم که از خاک گلویم سوتکی سازد

سوتکی باشد به دست طفلکی گستاخ و بازیگوش

و او همه روز پی در پی دم گرم خودش را درگلویم سخت بفشارد

وخواب خفتگان خفته را آشفته سازد

بدین سان بشکند دائم

سکوت مرگبارم را ...

اینو بفهم!

 

هر جا محبت دیدی، همون جا محبت بریز!

برای کسی بمیر که برات تب کنه!

...

پاسخم دهید......

دیگر چگونه طفلک وجودم به رقص بر خواهد خواست و گیسوان کودکی اش را

در آب های جاری رها .زمانی که نه فریاد رسی است نه همراهی

نه عشق و نه دلخوشی .تمام آرزو ها چال شد در کویری دور و خشک

و حال به یاد آرزوهایم سکوتی کنم رساتر از فریاد.

آهای.... با شمایم مترسگ های بی روح و سرد در کالبد آدمی به کدامین جرم

حکم صبرم دادید؟؟؟ به جز عاشقی جرمم چیست؟!!؟.

آه... یادم رفت چه جرمی سنگین تر از این.پس چرا حکم مرگم را صادر نمی کنید

شما که نه دل دارید نه احساس چالم کنید در گورستان آرزوها همان کویر سرد

من آماده ام و به این کودک شیطان و بازی گوش درونم می آموزم هرگز فریب

آب روان و باد وزان را نخورد.آخر تمامش سراب است .پس طفلکم را در حصار

سینه ام دفن خواهم کرد و سمفونی مرگ را در گوشش زمزمه ..........

آرام بخواب طفلکم آرام....دنیا دیدنی نیست .بگذار و بگذر و ای کاش ....

کاش همیشه تاوان باختن درقمار زندگی فقط چند لحظه اندیشه بود

ختم کلام اینکه:

وقتی واقعیت ها , آدم را فریب بدهند چه کار می شود کرد؟
روزگاریست که حقیقت هم لباسی از دروغ بر تن کرده است
و راست راست توی خیابان راه می رود
عشق نشسته است کنار خیابان , کلاهی کشیده بر سر و دارد گدایی می کند
و مرگ , در قالب دخترکی زیبا , گلهای رز زرد می فروشد

و رزد نشان نفرت است و من .. خسته از تکرار چنین حقیقتی

ندااا

تشکر از ندا جان بابت عکس و آهنگ    ممنوننننن 

قدر مرا بدان ای کسی که نمی دانی

بودیم کسی پاس نمیداشت که بودیم.....باشد که نباشیم بدانند که بودیم

غریبه...

عیدتان مبارک

سلام با عرض تبریک عید مبعث به خدمت شما بینندگان محترم و خانواده ی محترم